سه شنبه ۰۵ بهمن ۰۰ ۱۳:۱۵ ۹ بازديد
مشاوره حقوقی
در حقوق کامن لا، راه حل های مرسوم عبارتند از کتب انحصاری که در اعمال قدرت قضایی فدرال به عنوان «دستورالعمل قانونی» شناخته می شود، اصولاً certiorari، ممنوعیت و اقدامات عادلانه سابق، اعلامیه ها و دستورات.
Certiorari یا به دو دلیل اعطا می شود: اشتباه قانونی در صورت سابقه یا اشتباه قضایی. Certiorari تنها در صورتی می تواند اعطا شود که "ممکن باشد تصمیمی را که دارای اثر حقوقی مشهود یا ظاهری بر حقوق است مشخص کند". Certiorari همچنین ممکن است برای تصحیح اشتباهات قانونی که می تواند در صورت سابقه ثابت شود، اعطا شود. «سابقه» شامل اسنادی است که شروع به دادرسی، دعوای طرفین، دستور نهایی در دادرسی و غیره می کند. با این حال، شامل رونوشت‌های دادرسی، شواهد، یا دلایل ارائه‌شده برای تصمیمات نمی‌شود، مگر اینکه دادگاه تصمیم بگیرد دلایلی را لحاظ کند.
مانداموس توسط دادگاه مافوق اعطا می شود تا دستور انجام وظیفه عمومی را صادر کند که هنوز انجام نشده است و هیچ راه حل قانونی خاصی برای آن وجود ندارد.
راه حل های قانونی اصلی آنهایی هستند که در سطح فدرال تحت قانون تصمیمات اداری (بازبینی قضایی) 1977 (Cth) یا تحت قوانین بازنگری قضایی مشابه در سطح ایالتی در ویکتوریا، کوئینزلند، تاسمانی و قلمرو پایتخت استرالیا در دسترس هستند. . 75 (v) قانون اساسی صلاحیت دادگاه عالی را در رابطه با موضوعاتی که در آن منداموس، ممنوعیت و دستور علیه یک افسر مشترک المنافع ادعا می شود، تقویت می کند.
قانون اداری کانادا
قانون اداری کانادا مجموعه قوانینی است که به اقدامات و عملیات دولت ها و سازمان های دولتی در کانادا می پردازد. به این معنا که قانون به شیوه ای مربوط می شود که دادگاه ها می توانند تصمیمات تصمیم گیرندگان اداری مانند هیئت مدیره، دادگاه، کمیسیون، آژانس یا وزیر ولیعهد را در صورت اعمال صلاحدید وزیر بررسی کنند.
حقوق اداری در درجه اول به قانونی بودن تصمیم گیری اداری و مسائل مربوط به انصاف رویه ای (حقوق افرادی که تحت تأثیر تصمیم قرار می گیرند برای مشارکت در فرآیند تصمیم گیری) مربوط می شود. حقوق اداری مربوط به تفسیر قوانین و مقررات عملیات دولت است. دادگاه ها هنگام اعمال قانون اداری، به دنبال اطمینان از این هستند که بازیگران و نهادهای اداری یا دولتی در حدود قانونی اختیارات خود را رعایت کرده و عمل کنند.
در حقوق کامن لا، راه حل های مرسوم عبارتند از کتب انحصاری که در اعمال قدرت قضایی فدرال به عنوان «دستورالعمل قانونی» شناخته می شود، اصولاً certiorari، ممنوعیت و اقدامات عادلانه سابق، اعلامیه ها و دستورات.
Certiorari یا به دو دلیل اعطا می شود: اشتباه قانونی در صورت سابقه یا اشتباه قضایی. Certiorari تنها در صورتی می تواند اعطا شود که "ممکن باشد تصمیمی را که دارای اثر حقوقی مشهود یا ظاهری بر حقوق است مشخص کند". Certiorari همچنین ممکن است برای تصحیح اشتباهات قانونی که می تواند در صورت سابقه ثابت شود، اعطا شود. «سابقه» شامل اسنادی است که شروع به دادرسی، دعوای طرفین، دستور نهایی در دادرسی و غیره می کند. با این حال، شامل رونوشت‌های دادرسی، شواهد، یا دلایل ارائه‌شده برای تصمیمات نمی‌شود، مگر اینکه دادگاه تصمیم بگیرد دلایلی را لحاظ کند.
مانداموس توسط دادگاه مافوق اعطا می شود تا دستور انجام وظیفه عمومی را صادر کند که هنوز انجام نشده است و هیچ راه حل قانونی خاصی برای آن وجود ندارد.
راه حل های قانونی اصلی آنهایی هستند که در سطح فدرال تحت قانون تصمیمات اداری (بازبینی قضایی) 1977 (Cth) یا تحت قوانین بازنگری قضایی مشابه در سطح ایالتی در ویکتوریا، کوئینزلند، تاسمانی و قلمرو پایتخت استرالیا در دسترس هستند. . 75 (v) قانون اساسی صلاحیت دادگاه عالی را در رابطه با موضوعاتی که در آن منداموس، ممنوعیت و دستور علیه یک افسر مشترک المنافع ادعا می شود، تقویت می کند.
قانون اداری کانادا
قانون اداری کانادا مجموعه قوانینی است که به اقدامات و عملیات دولت ها و سازمان های دولتی در کانادا می پردازد. به این معنا که قانون به شیوه ای مربوط می شود که دادگاه ها می توانند تصمیمات تصمیم گیرندگان اداری مانند هیئت مدیره، دادگاه، کمیسیون، آژانس یا وزیر ولیعهد را در صورت اعمال صلاحدید وزیر بررسی کنند.
حقوق اداری در درجه اول به قانونی بودن تصمیم گیری اداری و مسائل مربوط به انصاف رویه ای (حقوق افرادی که تحت تأثیر تصمیم قرار می گیرند برای مشارکت در فرآیند تصمیم گیری) مربوط می شود. حقوق اداری مربوط به تفسیر قوانین و مقررات عملیات دولت است. دادگاه ها هنگام اعمال قانون اداری، به دنبال اطمینان از این هستند که بازیگران و نهادهای اداری یا دولتی در حدود قانونی اختیارات خود را رعایت کرده و عمل کنند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر